Er Ísland á leiðinni í þrot? Allavega þarf að bretta upp ermar, strax.

Þegar maður tekur saman þann pakka sem á þjóðinni dynur þessar vikurnar hlýtur maður að spyrja sig hvort verið sé að leiða landið í þrot.
Það eru mörg mál sem ýta undir þennan slæma grun og ef við skoðum nokkur dæmi þá er þetta niðurstaða mín án þess að ræða sérstaklega hækkandi vexti og verðbólgu.

1:Virkjanir færðar í biðflokk eingöngu vegna þess að nokkrar manneskjur á alþingi vilja ekki virkja en virðast ekki gera sér grein fyrir hvaða afleiðingar það hefur og gríp ég hér inn í grein sem birtist á Vísi í gær þar sem skýrsla Gamma sem unnin var fyrir ríkisstjórnina var kynnt og leyfi ég mér að vitna beint í greinina.

Samkvæmt matinu munu fjárfestingar í orkuframleiðslu og flutningi dragast saman um 120 milljarða króna á árabilinu 2012-2016 og fjárfestingar í orkufrekum iðnaði og afleidd áhrif munu dragast saman um 150 milljarða króna. Samtals verður því fjárfesting og afleidd áhrif um 270 milljörðum króna minni en ella á umræddu tímabili. Uppsafnaður hagvöxtur verður 4-6% minni fyrir vikið og atvinnulífið verður af u.þ.b. 5.000 ársverkum á þessu fjögurra ára tímabili.

2: Sjávarútvegur er settur undir hamarinn samkvæmt hörmulega illa unnu frumvarpi Steingríms en það á að reyna að þvinga þessu í gegn og síðan eiga síðari ríkisstjórnir taka við rústunum og koma sjávarútveginum í lag á ný. Það er nefnilega til önnur leið sem virkar, einfaldlega að setjast niður með mönnum og skoða málið á faglegum nótum og finna leið sem allir geta verið sáttir við. Ég hef það á tilfinningunni án þess að hafa unnið neitt til sjós að þarna sé verið að gera skelfileg mistök sem verða ekki aftur tekin.

3: Skuldavandi heimila eykst enn þrátt fyrir fjölda leiða sem ríkisstjórnin hefur verið að reyna án árangurs, vandinn eykst og það eru hundruðir eða þúsundir fjölskyldna á leið í gjaldþrot á næstunni. Þarna hafa verið gerð gríðalega mörg mistök að mínu mati.

4: Atvinnumál er bara ekki hægt að ræða því það er engin atvinnustefna til í landinu í dag og það eitt og sér gæti hrakið okkur í þrot því ríkissjóður hlýtur að fara tapa miklum tekjum þar sem minna og minna kemur frá atvinnulífinu og ég tala nú ekki um þegar ofangreind mál fara að bíta líka.

5: Fjárfestingu virðist vera haldið frá landinu þar sem hvert dæmið á eftir öðru virðist hrynja þrátt fyrir undirritaðar viljayfirlýsingar erlendra aðila sem hætta svo við að fjárfesta hér vegna þess einfaldlega að engin veit hvað gerist hér á landi í atvinnu eða skattamálum. Það er engin stefna til þess að örva erlenda fjárfestingu en ef einhver er ekki sammála mér og heldur öðru fram þá verð ég kannski að sætta mig við að það sé til stefna en þá er sú stefna bara ekki að virka og því óþörf.

Ég er hræddur um að við séum á hraðri leið á botninn ef ekki verður brett upp ermar, spítt í lófana og farið að vinna.